Wpływ polityki społeczno-gospodarczej na jakość życia mieszkańców wybranych województw

Abstrakt

Jakość życia interpretować można jako obiektywnie wyliczony na podstawie danych statystycznych materialny i niematerialny poziom życia wraz z subiektywną oceną satysfakcji życiowej. Jest ona pojęciem szerszym niż poziom zamożności społeczeństwa i państwa oraz dobrobyt ekonomiczny. Mierniki jakości życia w ostatnim okresie zaczęto też wykorzystywać do określenia poziomu życia mieszkańców jednostek terytorialnych mniejszych niż państwo. Jest to efektem spostrzeżenia, że warunki życia i możliwości rozwoju społeczności poszczególnych regionów, subregionów, miast i gmin są znacznie zróżnicowane pomimo, iż podlegają tej samej polityce państwa Celem niniejszego opracowania jest zbadanie wpływu realizowanej polityki społeczno-ekonomicznej i jej rezultatów na jakość życia oraz próba odpowiedzi na pytanie, czy większy prospołeczny i proprodukcyjny interwencjonizm państwa i instytucji samorządowych przekłada się na wyższą jakość życia i społeczne zadowolenie z niego. Uzyskane wyniki porównano z wybranymi syntetycznymi wskaźnikami jakości życia obliczanymi przez organizacje międzynarodowe i instytucje krajowe. Analizę przeprowadzono na przykładzie pięciu polskich województw o różnym poziomie rozwoju gospodarczego, różnej historii, tradycji i kulturze, o różnych zasobach naturalnych i społecznych i różnych źródłach przewagi konkurencyjnej oraz położonych w różnych regionach Polski. Obiektywnie wyliczone parametry charakteryzujące poziom rozwoju cywilizacyjnego mają ograniczony związek z subiektywnymi ocenami na ten temat. Na kondycję społeczną człowieka i jego poczucie sensu oraz satysfakcji życiowej duży wpływ mają niewymierne czynniki związane z kulturą, religią, tradycją, poczuciem zakorzenienia i więzi społecznych. Badanie jakości życia służyć powinno ocenie efektywności realizowanej polityki społeczno-gospodarczej.