Najwyższa Izba Kontroli jako organ kontroli państwowej i ochrony prawa

Abstrakt

Najwyższa Izba Kontroli przypomina menhir — ze słów bretońskich: „men” — kamień, „hir” — wysoki. Porównanie to odwołuje się do słów najwyższy oraz wysoki. NIK jest swoistym hegemonem wśród innych podmiotów, które nadzorują i stoją na straży grosza publicznego. Dwojakim narzędziem NIK-u jest zakres kontroli, który dzieli się na zakres podmiotowy i przedmiotowy. Ten pierwszy oznacza, kto jest kontrolowany, a ten drugi wytycza podstawowe zadania. NIK działa na podstawie czterech fundamentalnych „złotych” zasadach, którymi są: legalność, gospodarność, rzetelność i celowość. Jest to zbiór celów, które ze sobą współgrają i prowadzą do rzetelnie przeprowadzonej weryfikacji sprawdzanej instytucji. Podsumowując celem powstania powyższego organu jest badanie prawidłowego działania wszystkich instytucji państwowych w Rzeczypospolitej Polskiej.