Nieskuteczność przepisów prawnych w zakresie ochrony powietrza przed zanieczyszczeniami emisyjnymi oraz inne wybrane aspekty zagadnienia ochrony powietrza
DOI:
https://doi.org/10.24426/zngsw.v22i0.227Słowa kluczowe:
prawo emisyjne, monitoring środowiskowy, obowiązki organów ochrony powietrza, instrumenty planowania ochrony powietrzaAbstrakt
Badanie podejmuje próbę pokazania braku skuteczności przepisów prawnych w zakresie ochrony powietrza przed zanieczyszczeniami emisyjnymi. Dla pełnej analizy problemu na wstępie pokazano wybrane, pozaprawne aspekty ochrony powietrza. Badanie rozpoczyna się od zagadnień ogólnych w zakresie przedmiotowej ochrony, aby na ich tle dokonać analizy dającej odpowiedź na pytania badawcze postawione we wstępie opracowania. Badanie przepisów prawnych jest głównym celem analitycznym. Obejmuje on podstawowe założenia prawa międzynarodowego i unijnego oraz szeroką analizę norm krajowych z uwzględnieniem dokumentów planowania ochrony powietrza. Obrona tezy opracowania jest możliwa jedynie po zaprezentowaniu konkretnych danych statystycznych oraz pochodzących z monitoringu powietrza. Dlatego badanie przepisów prawa jest poprzedzone pokazaniem konkretnych danych wpływających na jakość polskiego powietrza oraz analizą przekroczeń norm w odniesieniu do wybranych rodzajów emisji na podstawie danych pochodzących z monitoringu prowadzonego przez Głównego Inspektora Ochrony Środowiska.
Bibliografia
Boryczka, J., Stopa-Boryczka, M., Kożuchowski, K. (2008). Zmiany klimatu wywołane przez człowieka. W: Katastrofy i zagrożenia we współczesnym świecie. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
Dubowska, A. (2015). Plan działań krótkoterminowych jako prawny instrument ochrony powietrza. Przegląd Prawa Ochrony Środowiska, Nr 2.
Dysarz, R. (red.). (2001). Koncepcja zrównoważonego rozwoju gminy. Bydgoszcz.
Głowiak, B., Kempa, E., Winnicki, T. (red.). (1985). Podstawy ochrony środowiska. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe.
Górski, M. (2014). Ochrona powietrza. W: M. Górski (red.), Prawo ochrony środowiska. Warszawa.
Górski, M. (red.). (2014). Prawo ochrony środowiska. Warszawa: Lex a Wolters Kluwer business.
Górski, M., Kierzkowska, J.S. (2012). Strategie, plany i programy. W: Hauser R., Niewiadomski Z. Wróbel A. (red.), Prawo administracyjne materialne. System prawa administracyjnego (Tom 7). Warszawa: C.H. Beck, Instytut Nauk Prawnych PAN.
Górski, M., Kierzkowska, J.S. (red.). (2006). Prawo ochrony środowiska. Bydgoszcz.
Jakimowicz, W. (red.). (2016). Przewodnik po prawie administracyjnym. Warszawa: Wolters Kluwer.
Jendrośka, J., Bar, M. (red.). (2005). Prawo ochrony środowiska. Wrocław.
Kierzkowska, J.S. (2006). Postępowanie i usuwanie skutków poważnych awarii. Postępowanie z substancjami chemicznymi. W: M. Górski., J.S. Kierzkowska (red.), Prawo ochrony środowiska. Bydgoszcz.
Kirszensztejn, P. (2001). Ekologia stosowana. W: J. Strzałko, T. Moss-Pietraszewska (red.), Kompendium wiedzy o ekologii. Poznań: Wydawnictwo Naukowe PWN.
Krzyżanowska, M.G. (2015). Akty prawa miejscowego z zakresu ochrony powietrza w świetle wybranego orzecznictwa sądów administracyjnych. Przegląd Prawa Ochrony Środowiska, Nr 2.
Łysek, M. (2014). Odnawialne źródła energii w systemie prawnej ochrony powietrza i innych elementów środowiska. W: M. Górski (red.), Prawo ochrony środowiska. Warszawa: Lex a Wolters Kluwer business.
Maurer, G. (1991). I Ty chronisz środowisko. Kraków: Polski Klub Ekologiczny.
Ministerstwo Środowiska. (2015). Krajowy program ochrony powietrza do roku 2020 (z perspektywą do 2030). Warszawa: Ministerstwo Środowiska. Pobrane z: https://www.gov.pl/web/klimat/krajowy-program-ochrony-powietrza.
Paczuski, R. (2000). Prawo ochrony środowiska. Bydgoszcz.
Poskrobko, B. (red.). (2007). Zarządzanie środowiskiem. Warszawa: Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne.
Pyłka-Gutowska, E. (2004). Ekologia z ochroną środowiska. Warszawa.
Stelmasiak, J. (red.). (2009). Prawo ochrony środowiska. Warszawa: LexisNexis.
Strzałko, J., Moss-Pietraszewska, T. (red.). (2001). Kompendium wiedzy o ekologii. Poznań: Wydawnictwo Naukowe PWN.
Konwencja Narodów Zjednoczonych o ochronie warstwy ozonowej z 1985 r. (Dz.U. z 1992 r. Nr 98 poz. 488).
Protokół Montrealski w sprawie substancji zubażających warstwę ozonową sporządzony w Montrealu dnia 16 września 1987 r. (Dz.U. z 1992 r. Nr 98 poz. 490).
Rozporządzenie WE/842/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 17 maja 2006 r. w sprawie niektórych fluorowanych gazów cieplarnianych (Dz. Urz. UE L 161, s. 1).
Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2003/87/WE z dnia 13 października 2003 r. ustanawiająca system handlu przydziałami emisji gazów cieplarnianych we Wspólnocie i zmieniająca dyrektywę Rady 96/61/WE (Dz. Urz. UE L 275, s. 32).
Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska (t.j. Dz.U. z 2017 r. poz. 519).
