Ustanowienie kuratora absensis a prawo strony do obrony jej praw
Glosa do postanowienia Sądu Najwyższego — Izba Cywilna z dnia 14 kwietnia 2016 roku IV CSK 412/15
Abstrakt
Kurator dla osoby nieznanej z miejsca pobytu może zostać ustanowiony przez sąd tylko po uprzednim wyjaśnieniu okoliczności potwierdzających, że miejsce pobytu strony jest rzeczywiście nieznane. Z istoty celu ustanowienia kuratora dla osoby nieznanej z miejsca pobytu wynika, że nie jest on tylko wyznaczony dla doręczenia pism sądowych. Ma on podejmować za nieobecnego czynności niezbędne dla obrony jego praw w całym postępowaniu. To zaś jak wypełnia on swe obowiązki wpływa na ocenę, czy prawa strony lub uczestnika postępowania nieprocesowego były należycie chronione. Z tych względów nie można przyjąć, że uczestnik miał zapewnioną należytą ochronę swych praw w sytuacji zupełnej bierności ustanowionego kuratora. Tolerowanie przez sąd takiego stanu stanowi naruszenie przepisów prawa w szczególności art. 143 k.p.c.
Bibliografia
Balcerzak, M. (2013). Europejska Konwencja o ochronie praw człowiek i podstawowych wolności. Warszawa.
Biłgorajski, A. (2013). Prawo konstytucyjne i ustrój organów ochrony prawnej dla praktyków. Warszawa.
Gudowski, J. (2012). W: T. Ereciński (red.), Komentarz do kodeksu postępowania cywilnego, t. 1. Warszawa.
Jasiński, J. (1998). Standardy prawne Rady Europy. Zalecenia. Warszawa.
Korzan, K. (1966). Kurator w postępowaniu cywilnym. Warszawa.
Kunicki, I. (2016). W: W. Broniewicz, A. Marciniak, I Kunicki (red.), Postępowanie cywilne w zarysie. Warszawa.
Michalska-Marciniak, M. (2016). W: A. Marciniak, K. Piasecki (red.), Kodeks postępowania cywilnego. Komentarz, t. 1. Warszawa.
Nowicki, M. (2007). Europejska Konwencja Praw Człowieka. Warszawa.
Resich, Z. (1958). Poznanie prawdy w procesie cywilnym. Warszawa.
Studzińska, J. (2016). W: P. Cioch, J. Studzińska (red.), Postępowanie cywilne. Warszawa.
Tuleja, P. (2014). W: P. Sarnecki (red.), Prawo konstytucyjne RP. Warszawa.
Wróbel, A. (2005). Stosowanie prawa Unii Europejskiej przez sądy. Kraków.
Zieliński, A. (2017). W: A. Zieliński (red.), Kodeks postępowania cywilnego. Komentarz. Warszawa.
IV CSK 412/15 z dnia 14 kwietnia 2016 r., Legalis.
II CKU 82/97 z dnia 26 września 1997 r., Prok. i Pr. 1998, nr 2, poz. 36.
